മകളേ, വരിക /

അച്ഛൻ:
മകളേ, വരിക,
ഒരു ടെറ്റനസ് കുത്തിവെപ്പിനായി പോവട്ടെ,
ഈ മുറിവേൽപ്പിച്ച വിഷം ഒഴിവാക്കാൻ.

അമ്മ:
മകളേ, വരിക,
തൂക്കിയുപോയത്
ഒരൽപ്പം ചോരതുള്ളികളത്രെ —
അതും ഓർത്തിരിക്കണം മാത്രം.

അനിയൻ:
പെങ്ങളേ, എന്റെ കൈ പിടിക്ക,
ഇനിയുള്ള ദൂരം താണ്ടുവാൻ
ഇവനുണ്ട് മറുകൈത്തലക്കൽ —
അതും ഓർക്കുക.

പ്രിയൻ:
പ്രിയേ, വരിക,
എൻ നെഞ്ചോട് ചേർന്നിരിക്കുക,
ഭോഗിക്കാനാവില്ല ഒരാൾക്കും ആത്മാവിനെ.
നെഞ്ചോട് ചേർന്ന് നമുക്ക് ഒരായ്മയെന്ന് അറിയുക.

(– ദീപ പ്രവീൺ)

Father:
Daughter, please come
Let’s go for a tetanus shot —
That will take away the venom
It is just a wound.

Mother:
Come, my daughter,
What spilled was just
A few drops of blood —
Remember only that, no more.

Brother:
Sister, hold my hand,
To cross all the distances ahead,
This hand is here,
Always waiting on the other side —
Don’t forget that.

Beloved:
Beloved, come,
Rest close against my chest.
No one can enjoy the soul like we do —
Let us unite in spirit,
And know we are one.

(– Deepa Praveen)