sketches

Belive in u , a photo by {deepapraveen very busy with work..back soon on Flickr. നിറയെ തളിര്‍ക്കുന്നു പൂക്കുന്നു കായിക്കുന്നു , മണി പോലെ മാനത്തിന്‍ മുത്ത്‌, അടരുന്നു, കൊഴിയുന്നു പടരുന്നു മണ്ണിലാ, പഥികന്റെ പ്രാണനും പാട്ടും , അത് കണ്ടുനില്ക്കുന്ന പെണ്ണിന്റെ മനസ്സിലായി പ്രളയം വിതുമ്പുന്നു മെല്ലേ നനയുന്നു നോവുന്നു പടരുന്നു ജീവനില്‍ പഥികന്റെ പ്രാണനും പാട്ടും അടരുന്നു ഭൂമിതന്‍ ആത്മാവിലേയ്ക്കായി പെണ്ണിന്റെ ഉടലും ഉയിരും ഒടുവില്‍ പരസ്പരം അലിയവേ മണ്ണിനു മുകളിലായി ഒരു കൊച്ചു പച്ച ജീവന്റെ കവിത തന്‍ ഒരു കൊച്ചു പച്ച

കൊച്ചി, കായലും  കടലും പോലെ  സ്വപ്നങ്ങള്‍  ഒഴുകുന്ന  കൊച്ചി , ജീവിതത്തിന്റെ  ഒരു കൊച്ചു  തുരുത്ത് . കടലില്‍  മഴ  പാറി  പതിയുന്നത്  കണ്ടു നിന്ന ഒരു സന്ധ്യയില്‍  എന്റെ ഓപ്പോള്‍  എന്നോട്  പറഞ്ഞത്  അങ്ങനെ  ആണ് . പിന്നീട്  ഈ നഗരത്തിലേയ്ക്ക്  ഉള്ള യാത്രയില്‍  എനിക്കു  പലപ്പോഴും  തോന്നിയിട്ടുണ്ട്  അത്  ശരിയാണ്  എന്ന് .

കാലദേശാതിവര്‍ത്തിയായ  മഴ പെയ്തുകൊണ്ടേ ഇരിക്കുന്നു. നനച്ചും നനഞ്ഞും ഒരു വികൃതി കുട്ടിയേ  പോലെ സ്വയം തിമര്‍ക്കലില്‍ ആഹ്ളാദിക്കുന്നു. ഇങ്ങനെ ഒരു മഴയില്‍ ഒരു കൊലുസിന്റെയ്  കണ്ണീര്  ഉണ്ടായിരുന്നു. അവള്‍  എന്റെ  ചെങ്ങാതിയായിരുന്നു. മഴയുടെ മുന്‍പേ എത്തുന്ന  കിലുങ്ങുന്ന  സ്വരമായിരുന്നു. മഴ നനച്ച നാരങ്ങാ മിട്ടായികള്‍ എനിക്കായി കാത്തു വെച്ചിരുന്ന, എന്നേ മഴയിലേയ്ക്ക്‌  കൈപിടിച്ച്  നടത്തിയിരുന്ന, എന്റെ കുട തട്ടി തെറിപ്പിച്ച്  എന്നില്‍  നിന്നും ഓടി പോയിരുന്ന   , പളളി  മുറ്റത്തിരുന്നു പുസ്തകതാള്  കീറി കളിവള്ളം  ഉണ്ടാക്കിയിരുന്ന, ശവകൊട്ടക്ക് പിന്നിലേ  പുതുലഞ്ഞു  നിന്നിരുന്ന റോസയില്‍  നിന്നും  നനഞ്ഞ  പൂക്കള്‍ പറിച്ചു ബാല്യത്തിന്റെയ് സ്വതന്ത്ര്യം  ആഘോഷിച്ചിരുന്ന, മഴത്തുള്ളികളില്‍ ആലിപഴം  ഒളിഞ്ഞിരിപ്പുണ്ട് എന്നും 100 തുള്ളികളെ പിടിച്ചു അതില്‍  അതര്‍ ഒഴിച്ചാല്‍, അത്തറിന്റെ  മണമുള്ള  ഐസ്  മിടായി  ഉണ്ടാകും എന്നും  എന്നേ പറഞ്ഞു  പറ്റിച്ച  പെണ്‍കുട...

"Waiting hurts. ഏറെ ഉപയോഗിക്കപെട്ട   രതി പോലെ, പറഞ്ഞും പഴകിയും മഴയുടെ മൂര്‍ച്ച ഇല്ലാതായിരിക്കുന്നു, മഴ എഴുത്തുകള്‍, മഴ കാഴ്ചകള്‍, മഴ കുളിര്, ഓക്കേ യവ്യനം  തിമര്‍ത്തു ആസ്വദിച്ച വര്‍ധികത്തിനു മുന്‍പിലെ രജസ്വലയായ പെണ്ണിനെ പോലെ വെറുതേ അലസം കടന്നു പോകുന്നു...

Dear, Do you know, nature is a prayer, an inner harmony? I am supposed to be doing something very important today, at this moment. It is simple in a way. Prepare a word document with 500 words. But that 500 words is so crucial for me. Sometimes it is easy to write a lot, but restricting yourself is so hard. Sometimes it comes quite natural and casual to you. The right words at the right time. Comprehend yourself in few words is the toughest task. I often wonder, is it possible to comprehend our desires, our passion or admiration. If possible what would be the out come? But we always one way or another trying to do it. Every work of art, every conversation, every job is trying to achieve this mission. Compile something greater into a small workable space. We try to put a signature of ourselves in this comprehend work. A bold statement 'This is me'.  I don't know whether you remember or not, few years back, almost for a decade I used to sign ev...

Dear, How are you today? Hey I am going to tell you about Puffins. Do you like them? It was my first encounter with them yesterday and guess what I fell in love with them. They are so fascinating, I adore and admire their passion, dedication and patience.  Will tell you what, as I don't have a decent lenz attached to my simple base camera, I was not able to reproduce a fab moment of their life. But as they quote says because it is a passion I am sharing this with you. I am not so sure about the type of this Puffins. I think they are Atlantic Puffins. There is two more species, the Tufted Puffin and Horned Puffins. But they are in North pacific ocean.  This one is from Skomer Island in Pembrokeshire cost, a tiny 2 K.M Island, which will allow only 250 people a day to the Island. (That is what I gathered from the 5 minute intro speech given by one of the guides there). There is every day boat trip to that island starts at 10.00 am depending on the weather. So it is alw...

പ്രിയപ്പെട്ട നിനക്കു, 'ദീപാ , എനിക്കു എന്റെ മനസ്സ്  കൈ വിട്ട് പോകുന്നു ഞാന്‍ എന്തു  ചെയ്യണം ? ' നിന്റേ ഒറ്റ  വരി ഇമെയില്‍ തുറന്ന്  ഞാന്‍ ഇരിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയിട്ട്  ഏറേ നേരമാവുന്നു . ' ഏറേ ആകുലമാകുന്ന നിമിഷങ്ങളില്‍ എന്റെ മനസ്സ് ഒരു യാത്ര പോകുന്നു. മഴ നിറയുന്ന വഴികളിലൂടെ , നടന്നു പോയിരുന്ന നാട്ടു വഴികളിലൂടെ  ഇനിയും നടക്കാന്‍ ഇരിക്കുന്ന  വഴിത്താരകളിലൂടെ, യാത്രകള്‍ ആണു നമുക്ക് നമ്മേ കണ്ട് എടുക്കാനുള്ള വഴി, എന്നേ സംബ്ബന്ധിച്ചു'. എന്നാല്‍ നിന്റെ വഴികള്‍  എന്റെയ് വഴികളില്‍ നിന്ന് ഏറേ വ്യത്യസ്തമാവുംപോള്‍ ഞാന്‍ നിനക്കായി എന്താണ്  കുറിക്കേണ്ടത്‌ ? നിന്റെ  ഹൃദയത്തില്‍  പതിഞ്ഞിരിക്കുന്ന മുറിവുകള്‍ അതിന്റെ  ആഴം  പരപ്പ്  ഒക്കെ  എനിക്ക്  അപരിചിതമാണ് . നിന്റേ  സന്ദേഹങ്ങള്‍, കാഴ്ചപ്പാടുകള്‍ , ഒകേയും അതുപോലെ  തന്നേയ് .  എങ്കിലും ഞാന്‍ ഇന്ന്  നിന്നേ എനിക്ക്  ഒപ്പം നടക്കാന്‍  ക്ഷണിക്കുന്നു. കുറച്ച്  ദൂരം. നീ നിന്നോട് തന്നേ, നിന്റെ ഇന്നലകളോട്   യുദ്ധം ചെയുകയാണ...

Enjoy your easter holidays with fun: Happy easter Holidays to all... , a photo by {deepapraveen very busy with work..back soon on Flickr. Dear, Yet another day, another afternoon, wet windy and wild, I must say. I would like to tell you about an  experience  I had yesterday. As usual I was waiting for my little green train in that old railway station along with few other fellow passengers.  For the first time I felt sorry for myself and many other fellow beings, it was a beautiful moment in that country side, enchanting, nature ormented herself for that young couple who locked their lips.  Time stood still for them all most like a prayer, then comes this so called photographer from nowhere with his highend camera and long lenz, he clicked them, as if he is microchiped it but that spoiled the divinity of the moment. He had that victory smile in his face. I glanced at the young couple,the are not the same now, nor the nature or me. He spoile...

I forgive the tears I was made to shed, I forgive the pain and the disappointments, I forgive the betrayals and the lies, I forgive the slanders and intrigues, I forgive the hatred and persecution, I forgive the blows that hurt me.. , a photo by {deepapraveen very busy with work..back soon on Flickr. Dear, I don't know what are you doing now, at this moment, when I am writing this.  I just felt , I should be talking to you right at this very moment, before I change my mind. This moment is destined for talking to you.  Do you believe in signs? Do you believe in the magic of words? Do you believe in travelling with time and with in time? If you revert the question back to me my answer is I don't know. That means I am not sure about the answers. But I often came across them and asked me, ordered me or teased me to believe in them. Well, them may be suggestive but they were/are there, in my life. So I am just wondering hav...

Rain at night. Paulo Coelho: The fear of suffering is worst than suffering itself ( The Alchemist) , a photo by {deepapraveen very busy with work..back soon on Flickr. അവള്‍, ഒരു പാട് മഴക്കലങ്ങള്‍ക്ക് മുന്‍പ്, ഒരു  ജൂണ്‍ മാസം . ദൂരെ ഉള്ള നഗരത്തിലെ വലിയ സ്കൂളില്‍ നടക്കുന്ന ഒരു എഴുത്ത് മത്സരത്തിനു കന്യാസ്ത്രീ അമ്മ മാരുടെ കൈയും പിടിച്ചു ബസ്സിറങ്ങിയ കുട്ടി. അമ്മ പൊതിഞ്ഞു കൊടുത്ത  ചായ  പെന്‍സിലുകളും ഒരു ഗ്ലുകോസ് ബിസ് കറ്റ് ന്റെ പൊതിയും, നിറയെ മഷി നിറച്ച ആ പേനയും നെഞ്ചോട്‌ ചേര്‍ത്ത് ബസ്‌ ഇറങ്ങിയ കുട്ടി. മത്സരങ്ങള്‍ക്ക് പോകുമ്പോ മാത്രം കിട്ടുന്ന ആവുദാര്യങ്ങള്‍  ആയിരുന്നു അവള്‍ക്കു ആ പോതികെയ്ട്ടില്‍  ഉണ്ടായിരുന്നത്. ബസ്‌ ഇറങ്ങിയതു ഒരു വലിയ കെട്ടിടത്തിനു മുന്‍പില്‍ ആണ്. റോഡ്‌ കടന്നാല്‍ ആ വലിയ സ്കൂള്‍ ആയി. എത്ര പെട്ടന്ന്  ആണ് കന്യ സ്ത്രീ അമ്മമാരും മറ്റു കുട്ടികളും ആ റോഡ്‌ മുറിച്ചു കടന്നത്‌. എവിടെയും പകച്ചു നില്‍ക്കുന്ന കുട്ടി ആ തിരക്കില്‍ റോഡിനിപ്പുറം ഒറ്റപെയ്ട്ടുപോയതും, ആ അന്ധാളിപ്പില്‍  പൊതി  കെട്ടില്‍ നിന്ന്  അവളു...