ഇന്ന് പനി എനിയ്ക്‌ അന്യനായിരിക്കുന്നു...
എന്റെ ശരീരത്തില്‍ അത്‌ ചൂടുപകരുന്നില്ല...
ഉള്‍കുളിരുതരുന്നില്ല..
പുതപ്പിനുള്ളിലെ നരച്ച
സ്വപ്നങ്ങളിലെയ്ക്ക്‌ ഊര്‍ന്നിറങ്ങാന്‍ കഴിയുന്നില്ല..
തലയില്ലാത്ത ശിരസ്സും...
തണുത്ത്‌ കൂര്‍ത്ത കൈവിരലുകളും
അബോധതലങ്ങളില്‍ ന്രുത്തം
വെയ്ക്കുന്നില്ല...
മരണാന്തര ചടങ്ങുകളില്‍..
എന്നെ കുളിപ്പിക്കതെ അടക്കം
ചെയ്യുന്നതും..
തലയ്ക്കല്‍ കുന്തിരിക്കം പുകയ്ക്കുന്നതും
പ്രതീക്ഷിച്ച പല മുഖങ്ങളും
എത്താതിരുന്നതും ഓര്‍ത്ത്‌
അഞ്ചടി രണ്ടിഞ്ച്‌ പെട്ടിയില്‍ കിടന്ന്
ഉരുക്കുന്ന ഓര്‍മ്മ
എനിയ്ക്ക്‌ നിഷേധിക്കപ്പെടുന്നു...
ഇവിടെയെല്ലാം പനിയാണു
പനി പിടിച്ച മുഖങ്ങള്‍ മാത്രം
ഇവരില്‍ ഞാന്‍ അന്യ
ഈ കണ്ണുകളില്‍ എല്ലാം അവജ്ഞ..
കഫം കലര്‍ന്ന പുച്ച്ചം ...
ഇത്‌ അസഹ്യം..
എനിയ്ക്കും പനി തരു..
പനിക്കായി ഞാന്‍ എത് ക്വൂ വിലാണു നില്‍ക്കേണ്ടത്‌?
എന്റെ ശരീരത്തില്‍ അത്‌ ചൂടുപകരുന്നില്ല...
ഉള്‍കുളിരുതരുന്നില്ല..
പുതപ്പിനുള്ളിലെ നരച്ച
സ്വപ്നങ്ങളിലെയ്ക്ക്‌ ഊര്‍ന്നിറങ്ങാന്‍ കഴിയുന്നില്ല..
തലയില്ലാത്ത ശിരസ്സും...
തണുത്ത്‌ കൂര്‍ത്ത കൈവിരലുകളും
അബോധതലങ്ങളില്‍ ന്രുത്തം
വെയ്ക്കുന്നില്ല...
മരണാന്തര ചടങ്ങുകളില്‍..
എന്നെ കുളിപ്പിക്കതെ അടക്കം
ചെയ്യുന്നതും..
തലയ്ക്കല്‍ കുന്തിരിക്കം പുകയ്ക്കുന്നതും
പ്രതീക്ഷിച്ച പല മുഖങ്ങളും
എത്താതിരുന്നതും ഓര്‍ത്ത്‌
അഞ്ചടി രണ്ടിഞ്ച്‌ പെട്ടിയില്‍ കിടന്ന്
ഉരുക്കുന്ന ഓര്‍മ്മ
എനിയ്ക്ക്‌ നിഷേധിക്കപ്പെടുന്നു...
ഇവിടെയെല്ലാം പനിയാണു
പനി പിടിച്ച മുഖങ്ങള്‍ മാത്രം
ഇവരില്‍ ഞാന്‍ അന്യ
ഈ കണ്ണുകളില്‍ എല്ലാം അവജ്ഞ..
കഫം കലര്‍ന്ന പുച്ച്ചം ...
ഇത്‌ അസഹ്യം..
എനിയ്ക്കും പനി തരു..
പനിക്കായി ഞാന്‍ എത് ക്വൂ വിലാണു നില്‍ക്കേണ്ടത്‌?
Comments
Also there is nothing negative about this poem. Probably a bit sarcastic.
And may be you can call it the masala manorama point of view.
jus an expression of state of mind- at times it feels like tat- the agony! is it ??